SV | Een schone vrouw, die van rede afwijkt, is een gouden bagge in een varkenssnuit. |
WLC | נֶ֣זֶם זָ֭הָב בְּאַ֣ף חֲזִ֑יר אִשָּׁ֥ה יָ֝פָ֗ה וְסָ֣רַת טָֽעַם׃ |
Trans. | nezem zâāḇ bə’af ḥăzîr ’iššâ yāfâ wəsāraṯ ṭā‘am: |
Een schone vrouw, die van rede afwijkt, is een gouden bagge in een varkenssnuit.
In die tijd was het de gewoonte dat vrouwen ringen in hun rechter neusvleugel droegen. Volgens de toen geldende maatstaf werd de schoonheid onder andere afgemeten aan de grootte en de kostbaarheid van de ring. De auteur van Spreuken wil hiermee aangeven dat de schoonheid hem niet zit in de sieraden of andere uiterlijke opsmuk, maar wijst naar de innerlijkheid van de vrouw, nl. of ze verstandig is. In Spreuken 31 zien we dit verder uitgewerkt waaraan een perfecte vrouw voldoet.
Zie hier voor een verklaring van de gebruikte coderingen.
Zie hier over het gebruik van de interlineair.
Een schone vrouw, die van rede afwijkt, is een gouden bagge in een varkenssnuit.
Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!